Koncept mikronalizmu

Istota mikronalizmu mogłaby się wydać czymś prostym, czymś zrozumiałym dla wszystkich, a tu się jednak okazuje, że to zbyt skomplikowana sfera, w której nie można się odnaleźć.

Często mówi się o polskim świecie mikronacji, które wszystkie razem tworzą pewną całość. Otóż, chciałem zaznaczyć w tym artykule, że już nie ma żadnego świata mikronacji. Są tylko jednostkowe mikronacje, które nie tworzą już pewnej całości. Wygenerowane egocentryczne postrzeganie indywidualnych światów, w których mikronejczycy danych mikronacji doskonale się znajdują wyburzyło wszelakie fundamenty zdrowej egzystencji. To w dalszej kolejności doprowadziło do tego, że koncept kreowania świata mikronacji został wymyty i zastąpiony małymi sferami mikronacji, w których dominują takie wartości jak narcyzm, nadmierny sentymentalizm, przesadyzm, przesadzone posłuszeństwo i podporządkowanie, ale także nieprawdopodobne naśladownictwo, które jest obecne podczas pierwotnej socjalizacji u dzieci i zwierząt w początkowym stadium życia. Jest to dowód, który pozwala mi sądzić, że te małe sfery mikronacji uważające się za niewyobrażalnie duży świat mikronacji w znaczącym stopniu się uwsteczniły w swym rozwoju społecznym.

Wielu mikronacjonalistów ma ewidentne problemy z przejściem w kolejny proces socjalizacji, jakim jest socjalizacja wtórna, w której ludzie zaczynają się odnajdywać w społeczeństwie pełniąc pewne role społeczne. Mają wyraźne problemy z interpretacją różnych środowisk społecznych i co gorsza swe problemy tłumaczą tym, że środowisko, które pewne jednostki stanowią jest najlepsze spośród innych, a reszta środowisk jest mniej wartościowa i się z nich po prostu drwi.

Został ustanowiony piekielny świat mikronacji, w którym jednostki udają, że się uczą swych ról społecznych pełnionych w mikroświecie. Widać to gołym okiem, że owe jednostki wciąż pozostają w pierwszym procesie socjalizacji tj. socjalizacji pierwotnej, a co za tym idzie, nie umieją się odnaleźć w nieprawdopodobnie skomplikowanym świecie mikronacji, gdzie muszą umieć pełnić pewne role społeczne, aby móc przetrwać i się nie zanudzić na śmierć. Niestety, zdecydowana większość mikronacjonalistów (nawet ta starszyzna) nie wie, co to jest rola społeczna w mikronacjach z racji tego, że wciąż tkwią w pierwszym procesie socjalizacji, w którym jednostki bardzo często obserwują otaczający ich świat, próbują go naśladować, ale w pewnym momencie powinni przestać go naśladować i wykreować w sobie pewną dojrzałość społeczną pozwalającą pełnić różne role społeczene niezależnie od świata otaczającego. Zdecydowana większość nie chce przejść w drugi krąg socjalizacji z różych względów - takich jak na przykład: wygodnictwo, przyzwyczajenie do naśladownictwa oraz pewnego rodzaju urojone i niezdrowe współzawodnictwo zaczerpnięte z portali społecznościowych.

W literaturze naukowej często uważa się, że inteligencja jest umiejętnością dostosowania się/przystosowania się do pewnego środowiska. W świecie mikronacji uważa się, że inteligencja jest pewną pochodną erudycji stanowiącą ogniwo nieprawdopodobnej wiedzy fachowej, językowej, kulturowej - ogólnie rzecz biorąc wiedzy interdyscyplinarnej, a także niebywałych umiejętności interpersonalnych. Tak szerokie i w dodatku błędne pojęcie inteligencji stanowi ważny czynnik odpowiedzialny za powolne uśmiercanie świata mikronacji. Ponadto, mikronacjonalnego ujęcia inteligencji oczekuje się od nowych obywateli. Nawet sławetny socjalista, Marcel Hans, powiedział, że:

Sama segregacja wg aktywności merytorycznej (gimbazy od inteligencji) jest słuszna.

Pozwolę sobie zauważyć, że ja nie napisałem, że należy dokonywać selekcji na aktywności merytorycznej (czyli jedną aktywność odrzucać jeśli mi nie pasuje, a drugą dopuszczać.). Ja mówiłem o selekcji wg aktywności merytorycznej (czyli jak poprzednicy proponowali): obywatelstwo dla osób aktywnych, które się wykażą, a nie spamują w offtopie.

Oczekuje się w mikronacjach samych geniuszy, ludzi, którzy wyssali z mlekiem matki nieskazitelnie czystą mądrość.

Zatem, problemem mikroświatowym nie są portale społecznościowe takie jak facebook czy tweeter, ale ludzie, którzy próbują się do nich dostosować popadając w zwyczajne stadne naśladownictwo zamieniając się tym samym w istną zwierzynę działającą na podstawie instynktów aniżeli własnego zdroworozsądkowego rozumu.